与黄宗贤书原文带拼音版的 人在仕途，比之退处山林时，其工夫之难十倍，非得良友时时警发砥砺，则其平日之所志向，鲜有不潜移默夺，驰然日就于颓靡者。 近与诚甫言，在京师相与者少，二君必须预先相约定，彼此但见微有动气处，即须提起致良知话头，互相规切。凡人言语正到快意时，便截然能忍默得;意气正到发扬时，便翕然能收敛得;愤怒嗜欲正到胜沸时，便廓然能消化得∶ 此非天下之大勇者不能也。然见得良知亲切时，其工夫又自不难。缘此数病，liánɡzhīzhīsuǒběnwúcǐfēitiānxiàzhīdàyǒnɡzhěbùnénɡyěránjiàndéliánɡzhīqīnqièshíqíɡōnɡfuyòuzìbùnányuáncǐshùbìnɡyìqìzhènɡdàofāyánɡshíbiànxīránnénɡshōuliǎndéfènnùshìyùzhènɡdàoshènɡfèishíbiànkuòránnénɡxiāohuàdéchùjíxūtíqǐzhìliánɡzhīhuàtóuhùxiānɡɡuīqièfánrényányǔzhènɡdàokuàiyìshíbiànjiéránnénɡrěnmòdéjìnyǔchénɡfǔyánzàijīnɡshīxiānɡyǔzhěshǎoèrjūnbìxūyùxiānxiānɡyuēdìnɡbǐcǐdànjiànwēiyǒudònɡqìqípínɡrìzhīsuǒzhìxiànɡxiǎnyǒubùqiányímòduóchíránrìjiùyútuímǐzhěrénzàishìtúbǐzhītuìchùshānlínshíqíɡōnɡfuzhīnánshíbèifēiděiliánɡyǒushíshíjǐnɡfādǐlìzé良知之所本无，只因良知昏昧蔽塞而后有，若良知一提醒时，即如白日一出，而魍魉自消矣。 《中庸》谓"知耻近平勇"，所谓知耻，只是耻其不能致得自己良知耳。今zhōnɡyōnɡwèizhīchǐjìnpínɡyǒnɡsuǒwèizhīchǐzhǐshìchǐqíbùnénɡzhìdézìjǐliánɡzhīěrjīnzhǐyīnliánɡzhīhūnmèibìsàiérhòuyǒuruòliánɡzhīyìtíxǐnɡshíjírúbáirìyìchūérwǎnɡliǎnɡzìxiāoyǐ人多以言语不能屈服得人为耻，意气不能陵轧得人为耻，愤怒嗜欲不能直意任qínɡdéwéichǐrénduōyǐyányǔbùnénɡqūfúdérénwéichǐyìqìbùnénɡlínɡzhádérénwéichǐfènnùshìyùbùnénɡzhíyìrèn情得为耻，殊不知此数病者，皆是蔽塞自己良知之事，正君子之所宜深耻者。 今乃反以不能蔽塞自己良知为耻，正是耻非其所当耻，而不知耻其所当耻jīnnǎifǎnyǐbùnénɡbìsàizìjǐliánɡzhīwéichǐzhènɡshìchǐfēiqísuǒdānɡchǐérbùzhīchǐqísuǒdānɡchǐshūbùzhīcǐshùbìnɡzhějiēshìbìsàizìjǐliánɡzhī也。可不大哀乎!诸君皆平日所知厚者，区区之心爱莫为助，只愿诸君都做个古之大臣。古之所谓大臣者.更不称他有甚知谋才略，只是一个断断无他技，休休如有容而已。诸君知谋才略，自是超然出干众人之上，所未能自信者，只是未能致得自己良知，未全得断断休休体段耳。 今天下事势，如沉疴积痿，所望以起死回生者，实有在于诸君子。若自己bìnɡtònɡwèinénɡchúdéjīntiānxiàshìshìrúchénkējīwěisuǒwànɡyǐqǐsǐhuíshēnɡzhěshíyǒuzàiyúzhūjūnzǐruòzìjǐwèinénɡzhìdézìjǐliánɡzhīwèiquándéduànduànxiūxiūtǐduàněrxiūrúyǒurónɡéryǐzhūjūnzhīmóucáiluèzìshìchāoránchūɡànzhònɡrénzhīshànɡsuǒwèinénɡzìxìnzhězhǐshìzhīdàchénɡǔzhīsuǒwèidàchénzhěɡènɡbùchēnɡtāyǒushènzhīmóucáiluèzhǐshìyíɡèduànduànwútājìxiūyěkěbúdàāihūzhūjūnjiēpínɡrìsuǒzhīhòuzhěqūqūzhīxīnàimòwéizhùzhǐyuànzhūjūndōuzuòɡèɡǔ病痛未能除得，何以能疗得天下之病!此区区一念之诚，所以不能不为诸君一jiéjìnzhěyězhūjūnměixiānɡjiànshíxìnɡmòyǐcǐyìxiānɡɡuīqièzhīxūshìkèqùjǐsīzhēnnénɡyǐtiāndìhéyǐnénɡliáodétiānxiàzhībìnɡcǐqūqūyìniànzhīchénɡsuǒyǐbùnénɡbùwéizhūjūnyì竭尽者也。诸君每相见时，幸默以此意相规切之，须是克去己私，真能以天地万物为一体，实康济得天下，挽回三代之治，方是不负如此圣明之君，方能报得如此知遇，不枉了因此一大事来出世一遭也。 dérúcǐzhīyùbùwǎnɡleyīncǐyìdàshìláichūshìyìzāoyěwànwùwéiyìtǐshíkānɡjìdétiānxiàwǎnhuísāndàizhīzhìfānɡshìbùfùrúcǐshènɡmínɡzhījūnfānɡnénɡbàobìnɡwòshānlín病卧山林，只好修药饵苟延喘息。但于诸君出处，亦有痛痒相关者，不觉xìnɡliànɡcǐqínɡyězhǐhǎoxiūyàoěrɡǒuyánchuǎnxīdànyúzhūjūnchūchǔyìyǒutònɡyǎnɡxiānɡɡuānzhěbùjué缕缕至此。幸亮此情也! lǚlǚzhìcǐ 本文来源：https://www.wddqw.com/doc/d61a9e8868ec0975f46527d3240c844769eaa027.html