苏轼《后杞菊赋》的拼音版 tiānsuíshēnɡzìyánchánɡshíqǐjújíxiàwǔyuèzhīyèlǎoyìnɡqìwèikǔsè天随生自言常食杞菊。及夏五月，枝叶老硬，气味苦涩，yóushíbùyǐyīnzuòfùyǐzìɡuǎnɡshǐyúchánɡyízhīyǐwéishìbùyùqiónɡyuē犹食不已。因作赋以自广。始余尝疑之，以为士不遇，穷约kěyězhìyújīèjiáoniècǎomùzéɡuòyǐéryúshìhuànshíyǒujiǔniánjiārì可也，至于饥饿嚼啮草木，则过矣。而余仕宦十有九年，家日yìpínyīshíbùfènɡdàibùrúxīzhějíyíshǒujiāoxīyìqiěyìbǎoérzhāi益贫，衣食不奉，殆不如昔者。及移守胶西，意且一饱，而斋chúsuǒránbùkānqíyōurìyǔtōnɡshǒuliújūntínɡshìxúnɡǔchénɡfèipǔqiúqǐjú厨索然，不堪其忧。日与通守刘君庭式循古城废圃，求杞菊shízhīménfùérxiàoránhòuzhītiānsuíshēnɡzhīyánkěxìnbùmiùzuòhòuqǐjú食之，扪腹而笑。然后知天随生之言，可信不谬。作《后杞菊fùyǐzìcháoqiějiězhīyún赋》以自嘲，且解之云。 yùjiēxiānshēnɡshuíshǐrǔzuòtánɡshànɡchēnɡtàishǒuqiánbīnkèzhīzàoqǐnɡ“吁嗟先生！谁使汝坐堂上称太守？前宾客之造请，hòuyuànshǔzhīqūzǒucháoyádáwǔxīzuòɡuòyǒucénɡbēijiǔzhībùshèlǎncǎomù后掾属之趋走。朝衙达午，夕坐过酉。曾杯酒之不设，揽草木yǐkuánɡkǒuduìànpíncùjǔzhùyēǒuxīyīnjiānɡjūnshèmàifànyǔcōnɡyèjǐnɡ以诳口。对案颦蹙，举箸噎呕。昔阴将军设麦饭与葱叶，井dāntuīqùérbùxiùɡuàixiānshēnɡzhījuànjuànqǐɡùshānzhīwúyǒu丹推去而不嗅。怪先生之眷眷，岂故山之无有？” xiānshēnɡtīnɡránérxiàoyuērénshēnɡyíshìrúqūshēnzhǒuhézhěwéipín先生听然而笑曰：“人生一世，如屈伸肘。何者为贫？hézhěwéifùhézhěwéiměihézhěwéilòuhuòkānɡhéérhùféihuòliánɡròuérhēi何者为富？何者为美？何者为陋？或糠核而瓠肥，或粱肉而黑shòuhéhóufānɡzhànɡyǔlánɡsānjiǔjiàofēnɡyuēyúmènɡmèicùtónɡɡuīyúyìxiǔ瘦。何侯方丈，庾郎三九。较丰约于梦寐，卒同归于一朽。wúfānɡyǐqǐwéiliánɡyǐjúwéiqiǔchūnshímiáoxiàshíyèqiūshíhuāshíérdōnɡ吾方以杞为粮，以菊为糗。春食苗，夏食叶，秋食花实而冬shíɡēnshùjīhūxīhénányánɡzhīshòu食根，庶几乎西河、南阳之寿。” 本文来源：https://www.wddqw.com/doc/94dd50860608763231126edb6f1aff00bed570e3.html