雪赋（南北朝·谢惠连）拼音版 雪赋 作者:南北朝·谢惠连 suì jiāng mù wáng bú yuè zōu shēng shí jì hūn hán fēng jī chóu yún fán liáng zhào 岁将暮，时既昏。寒yóu yú tù yuán 风积，愁云繁。梁王不悦，游于兔园。乃置旨酒，命yán méi sǒu xiàng rú mò zhì nǎi zhì zhǐ jiǔ mìng bīn yǒu 宾友。召邹生，延枚叟。相如末至，居客之右。俄而微mì xuě xià wáng nǎi gē běi fēng yú wèi shī jū kè zhī yòu é ér wēi xiàn líng 霰零，密雪下。山于周雅。授王乃歌北风于卫诗，咏yuē yǒng nán 南shān yú zhōu yǎ chěng zǐ yán cí shòu jiǎn yú sī mǎ dà fū 简于司马大夫，曰：“抽子秘思，称，为寡人赋之。” yuē chén wén xuě wéi guǎ rén fù zhī chōu zǐ mì sī 骋子妍辞，侔色揣xiàng rú yú shì bì xí ér qǐ móu sè chuāi chēng 相如于是避席而起，逡巡而揖。曰：臣建于东国，雪xuě shān zhì yú xī yù huáng zhú qūn xún ér yī 闻雪gōng jiàn yú dōng guó 宫山峙于西域。岐昌发咏于cáo fēng qí chāng fā yǒng yú yǐ má yī bǐ lái sī sè 来思，姬满jī mǎn shēn gē yú 申歌于《黄竹》。《曹风》以麻衣比呈瑞于丰色，楚谣以幽兰俪曲。盈尺则袤丈chǔ yáo yǐ yōu lán lì qǔ yíng chǐ zé chéng ruì yú fēng nián xuě zhī shí yì yuǎn yǐ zāi 年，mào zhàng zé biǎo lì yú yīn dé qí shǐ 则表沴于阴德。雪之时义远矣哉！请言qǐng yán 其始。 ruò nǎi xuán lǜ qióng 若乃玄律穷，严气升wēn quán bīng yán qì shēng 。焦溪涸，汤谷凝。yán fēng bú xìng jiāo xī hé tāng gǔ níng huǒ jǐng miè běi hù jìn fēi mò fēi shā 火井灭，温泉冰。沸潭无涌，炎风不兴。缯。于是河海yú shì hé hǎi shēng yún fèi tán wú yǒng 北户墐扉，裸壤luǒ rǎng chuí zēng 垂生云，朔shuò xuě 漠飞沙。连氛累霭，揜日韬霞。霰淅沥而先集，雪lián fēn lèi ǎi yǎn rì tāo xiá xiàn xī lì ér xiān jí fēn róu ér suí duō 纷糅而遂多。 qí wéi zhuàng yě 其为状也，散漫交错，氛氲萧索。蔼蔼浮sàn màn jiāo cuò fēn yūn xiāo suǒ ǎi ǎi fú fú 浮，瀌而冒萦biāo biāo yì yì 瀌弈弈。联翩飞洒，徘徊委积。始缘zhōng kāi lián ér rù xì lián piān fēi sǎ pái huái wěi jī shǐ yuán méng 甍ér mào dòng 栋，终开帘而入隙。初便chū biàn juān yú chí wǔ 娟于墀庑，末mò yíng yíng yú wéi xí 盈于帷席。既因方而为圭，亦遇圆而成璧。顷同缟，瞻zhān shān zé qiān yán jù bái tíng liè yáo jiē jì yīn fāng ér wéi guī yì yù yuán ér chéng bì miǎn xí zé wàn qǐng tóng gǎo 眄隰则万山则千岩俱白。于是lín tǐng qióng shù yú shì tái rú zhòng bì 台如重璧，逵似连璐。庭列瑶阶，林挺bái xián shī sù wán xiù cán yě kuí sì lián lù 琼树，hào hè duó xiān 皓鹤夺鲜，白鹇失素，纨袖惭冶，玉颜掩姱。 ruò nǎi jī sù wèi kuī yù yán yǎn kuā 若乃积素未亏，白日朝照昆bái rì cháo xiān 鲜，烂兮若烛龙，冰，缘溜yuán liū chéng yú làn xī ruò zhú lóng xián yào zhào kūn shān 衔耀山。尔其流滴垂蚌列明ěr qí liú dī chuí bīng 承隅，càn xī ruò féng yí mào 粲兮若冯夷，剖pōu bàng liè míng zhū 珠。至夫缤纷繁骛之zhì fū bīn fēn fán wù zhī fēi jù níng yào 貌，皓皔曒洁之仪。回散萦积之势，飞聚凝曜gù zhǎn zhuǎn ér wú qióng hào hàn jiǎo jié zhī yí huí sàn yíng jī zhī shì zhī qí 之奇，固展转而无穷，嗟难得而备知。 yè yōu jìng ér duō huái jiē nán dé ér bèi zhī ruò nǎi shēn yú wán zhī wú yǐ chù yíng ér zhuǎn xiǎng 若乃申娱玩之无已，夜幽静而多响，月承幌怀。风湘fēng 触楹而转yuè chéng huǎng ér tōng huī 而通晖。酌zhuó xiāng wú zhī chún zhòu 吴之醇瞻酎，御狐貉之兼衣。对庭鹍之jiàn shuāng xuě zhī jiāo jī yù hú mò zhī jiān yī duì tíng kūn zhī shuāng wǔ 双舞，zhān yún yàn zhī gū fēi xiàng wéi 云雁之孤飞。践霜雪之交积，怜枝叶之lián zhī yè zhī 相违。驰遥思于千里，愿接手而同归。 阳闻之，懑然心服。有怀妍gē yuē mèn rán xīn fú yǒu huái yán chàng chí yáo sī yú qiān lǐ yuàn jiē shǒu ér tóng guī zōu yáng wén zhī 邹唱，敬接jìng jiē mò qǔ 末曲。于是乃作而赋积雪之歌，歌曰： xié jiā rén xī pī zhòng wò yú shì nǎi zuò ér fù jī xuě zhī gē 携佳人兮披重燎熏炉兮炳幄，援绮衾兮坐芳褥。 烛，酌桂酒兮扬gē yuē zhuó guì jiǔ xī yáng qīng qǔ yuán qǐ qīn xī zuò fāng rù liáo xūn lú xī bǐng míng zhú 明清曲。 yòu xù xiě ér wéi bái xuě zhī gē 又续写而为白雪之歌，歌曰： 本文来源：https://www.wddqw.com/doc/11fab63f1dd9ad51f01dc281e53a580217fc5074.html