《老子》 德经·第六十四章 其安易持，其未兆易谋；其脆易泮，其微易散。为之于未有，治之于未乱。合抱之木，生于毫末；九层之台，起于累土；千里之行，始于足下。为者败之，执者失之。是以圣rénwúwéiɡùwúbàiwúzhíɡùwúshīmínzhīcónɡshìchánɡyúlěitǔqiānlǐzhīxínɡshǐyúzúxiàwéizhěbàizhīzhízhěshīzhīshìyǐshènɡwèiyǒuzhìzhīyúwèiluànhébàozhīmùshēnɡyúháomòjiǔcénɡzhītáiqǐyúqíānyìchíqíwèizhàoyìmóuqícuìyìpànqíwēiyìsànwéizhīyúdéjīnɡdìliùshísìzhānɡlǎozǐ人无为，故无败，无执故无失。民之从事，常于几成而败之。慎终如始，则无败事。是以圣人欲不欲，不贵难得之货，学不学，复众人之所过，以辅万物之自然而不敢为。 ——完 huòxuébùxuéfùzhònɡrénzhīsuǒɡuòyǐfǔwànwùzhīzìránérbùɡǎnwéizhīshènzhōnɡrúshǐzéwúbàishìshìyǐshènɡrényùbúyùbúɡuìnándézhījīchénɡérbài 本文来源：https://www.wddqw.com/doc/987a9bd07ed184254b35eefdc8d376eeafaa171d.html