《老子》 德经·第四十一章 shànɡshìwéndàodéjīnɡdìsìshíyīzhānɡlǎozǐ上士闻道，勤而行之；中士闻道，若存若亡；下士闻búxiàobùzúyǐwéidàoɡùjiànyányǒuzhīmínɡdàoruòmèijìnqínérxínɡzhīzhōnɡshìwéndàoruòcúnruòwánɡxiàshìwén道，大笑之。不笑不足以为道。故建言有之：明道若昧，进道若退，夷道若纇。上德若谷；广德若不足；建德若偷；质真若渝。大白若辱；大方无隅；大器免成；大音希声；大象无形；道隐无名。夫唯道，善贷且成。 ——完 dàxiànɡwúxínɡdàoyǐnwúmínɡfúwéidàoshàndàiqiěchénɡzhìzhēnruòyúdàbáiruòrǔdàfānɡwúyúdàqìmiǎnchénɡdàyīnxīshēnɡdàoruòtuìyídàoruòlèishànɡdéruòɡǔɡuǎnɡdéruòbùzújiàndéruòtōudàodàxiàozhī 本文来源：https://www.wddqw.com/doc/6c35c54adf88d0d233d4b14e852458fb760b38ec.html