《春夜宴从弟桃花园序/春夜宴桃李yuánxùchūnyèyàncónɡdìtáohuāyuánxùchūnyèyàntáolǐ园序》 tánɡdài李白〔唐代〕 夫天地者万物之逆旅也;光阴者百代之过客也。而浮shēnɡruòmènɡfútiāndìzhěwànwùzhīnìlǚyěɡuānɡyīnzhěbǎidàizhīɡuòkèyěérfúlǐbái生若梦,为欢几何?古人秉烛夜游,良有以也。况阳春dàkuàijiǎwǒyǐwénzhānɡhuìtáohuāzhīfānɡyuánxùtiānlúnzhīwéihuānjǐhéɡǔrénbǐnɡzhúyèyóuliánɡyǒuyǐyěkuànɡyánɡchūnzhàowǒyǐyānjǐnɡ召我以烟景,大块假我以文章。会桃花①之芳园,序天伦之lèshìqúnjìjùnxiùjiēwéihuìliánwúrényǒnɡɡēdúcánkānɡlèyōushǎnɡwèi乐事。群季俊秀,皆为惠连;吾人咏歌,独惭康乐。幽赏未已,高谈转清。开琼筵以坐花,飞羽觞而醉月。不有佳咏,何伸雅怀?如诗不成,罚依金谷酒数。 ——完 注: ① 桃花 一作:桃李 héshēnyǎhuáirúshībùchénɡfáyījīnɡǔjiǔshùyǐɡāotánzhuǎnqīnɡkāiqiónɡyányǐzuòhuāfēiyǔshānɡérzuìyuèbùyǒujiāyǒnɡ 本文来源:https://www.wddqw.com/doc/d27b1fbb996648d7c1c708a1284ac850ac0204db.html