《弟子规》“信”字篇 fánchūyánxìnwéixiānzhàyǔwànɡxīkěyān凡出言,信为先,诈与妄,奚可焉。 huàshuōduōbùrúshǎowéiqíshìwùnìnɡqiǎo话说多,不如少,惟其是,勿佞巧。 kèbóyǔhuìwūcíshìjǐnɡqìqièjièzhī刻薄语,秽污词,市井气,切戒之。 jiànwèizhēn见未真,shìfēiyí事非宜,fándàozì凡道字,bǐshuōchánɡ彼说长,jiànrénshàn见人善,jiànrénè见人恶,wéidéxué唯德学,ruòyīfú若衣服,wénɡuònù闻过怒,wényùkǒnɡ闻誉恐,wúxīnfēi无心非,ɡuònénɡɡǎi过能改,wùqīnɡyánzhīwèidíwùqīnɡchuán勿轻言,知未的,勿轻传。 wùqīnɡnuòɡǒuqīnɡnuòjìntuìcuò勿轻诺,苟轻诺,进退错。 zhònɡqiěshūwùjíjíwùmóhu重且舒,勿急疾,勿模糊。 cǐshuōduǎnbùɡuānjǐmòxiánɡuǎn此说短,不关己,莫闲管。 jísīqízònɡqùyuǎnyǐjiànjī思齐,纵去远,以渐跻。 jínèixǐnɡyǒuzéɡǎiwújiājǐnɡ即内省,有则改,无加警。 wéicáiyìbùrúréndānɡzìlì唯才艺,不如人,当自砺。 ruòyǐnshíbùrúrénwùshēnɡqī若饮食,不如人,勿生戚。 wényùlèsǔnyǒuláiyìyǒuquè闻誉乐,损友来,益友却。 wénɡuòxīnzhíliànɡshìjiànxiānɡqīn闻过欣, 直谅士,渐相亲。 mínɡwéicuòyǒuxīnfēimínɡwéiè名为错,有心非,名为恶。 ɡuīyúwútǎnɡyǎnshìzēnɡyìɡū归于无,倘掩饰,增一辜。 即 本文来源:https://www.wddqw.com/doc/041b26bb1611cc7931b765ce050876323112749e.html